9 maanden, vulkaan uitbarsting, nieuw vaarwater en andere avonturen.

Ik heb negen maanden geen blog gestuurd, dus weer eens tijd voor een leuke update. Vooral ook voor de mensen die mij niet volgen op facebook en andere kanalen.

Hieronder een korte impressie van de 6 maanden in Nederland en daarna over de maanden daarna, mijn nieuw herondekte vaar-

water, vulkaan uitbarsting en meer.

Nederland april t/m half augustus 2017
In Nederland ben ik in de zomer heel erg druk met koken geweest, een goed teken natuurlijk, maar daardoor had ik weinig tijd voor andere dingen. En hier is deze meneer dan weer ineens een keer.

Het was een mooie tijd in Nederland en heb ondanks de drukte toch heel veel vrienden en familie kunnen bezoeken. Ook verkocht  mijn boekje “Get crazy in the Kitchen” als een tierelier en de verkoop blijft goed doorlopen. Geweldig leuk dat het zo aanslaat en ik moet dus al gaan nadenken over een volgende druk .

Ik heb heerlijk gewerkt op Venwoude, voor Jeff Foster in Belgie, het Biodanza festival, Naarden en veel andere leuke en nieuwe plekken.

Ik heb op een plek gekookt met een geweldig goede oven! Oven voorverwarmen op 260 graden, 45 kg aardappels erin schuiven en de oven aanzetten. Wel opletten want na ongeveer 10 minuten zijn ze gaar, echt waar. Geweldig goede keuken, TOP!

                                          Dat zou ik wel willen als kerskadootje haha .

                                                               Nog wat kook foto’s.

24 Augustus 2017, terug naar bali.
Die avond ben ik samen met Huub goed aangekemen in Bali, gezellig samen gevlogen. De volgende dag heb ik gelijk  samen met Martini een korte vakantie van 2 dagen gahad. Lekker in een hotelletje aan zee gezeten en genoten van het strand en het weer samen zijn. Ik was snel geland en daarna gelijk weer verder met het leven hier. Wel even omschakelen steeds merk ik.

Mijn nieuwe boek “follow your heart at Indonesia”.
In September heb ik mijn derde boek “Follow Your Heart in Indonesia” verder uitgewerkt. Ik wilde het laten Drukken in Yogyakarta omdat ik dacht dat het daar goedkoper was. Maar de kwaliteit viel heel erg tegen, dus toch in Bali laten drukken, op 24 Oktober lag het klaar bij de drukker. Ik ben natuurlijk super blij dat het gedrukt is en mijn derde boek (met 244 pagina’s en heel veel foto’s) op tafel ligt! Het is te koop voor 15 Euro en kan besteld worden via email adres: franssteijger@gmail.com.

Voorwoord boek om een indruk  te krijgen.
Dit boekje neemt je mee naar een totaal andere wereld en zit vol met avonturen en levenslessen. In korte tijd heb ik besloten om alles in Nederland op te geven en in Indonesië te gaan wonen.  In het begin scheet ik soms 7 kleuren stront en wist ik niet waar ik aan begon. Veel mensen verklaarden mij voor gek, maar het enige wat ik kon doen was mijn hart volgen.

Er was genoeg vertrouwen en overgave, mijn hart antwoordde steeds heel duidelijk met ja. Ik leerde vooral NU te leven, al mijn schijnzekerheden los te laten en mij over te geven aan dat wat zich aandiende. “Follow your heart in Indonesia” als titel, omdat het voor mij betekent dat je heel goed naar jezelf moet luisteren, je helemaal in het hier en nu bent en dat je het volste vertrouwen hebt dat het universum je precies geeft wat je nodig hebt.Ik noem het volgen van je hart ook heel vaak “doen door niks te doen”. Als je naar de wc moet, ga je gewoon en als je honger hebt, loop je naar de koelkast, daar ga je niet over nadenken. En met de rest van wat we allemaal doen is het eigenlijk precies hetzelfde voor mij. Wel je hart met het denken verbinden, want dat maakt het wat makkelijker.

Je loopt mee in een stukje van mijn leven van de afgelopen 6 jaar.

Solo.
Begin okteber ben ik met Martini naar Solo gevlogen, een klein stadje in de buurt van Yogyakarta op Java. Er was een speciale seremonie met heilige witte koeien waar ze graag heen wilde. Omdat ik naar Yogyakarta wilde om mijn boek te drukken en twee vriendinnen ook naar de seremonie gingen hebben we dat gecombineerd. Dus lekker er even uit geweest en een leuke kleine werk en vakantie week gehad.

De seremonie was bijzonder om mee te make. En als een van de witte koeien je aan zou kijken, betekend dat voorspoed en overvloed. En een witte koe keek ons heel duidenlijk aan .

We zijn ongeveer 2 dagen in Solo geweest, daarna met de trein naar Yogyakarta gegaan en hebben daar nog een dagje leuke uitstapjes gemaakt.

Yogyakarta.

Martini is toen terug gevlogen naar Bali en ik ben nog een week gebleven voor mijn boek. Een week omdat ze daarna pas een proef exemplaar van mijn boek konden leveren. Helaas werd dat niks met het boek om het daar te drukken, maar ik heb daar toch een goede tijd met mijzelf gehad.

Heb wat leuke uitstapjes gemaakt en het huis van huub bezocht. Huub woont al ongeveer 2 jaar in Yogyakarta. En zoals jullie zien heb ik al even geen haar op mijn hooft hihi. Is mode hier en Martini vind het erg mooi, maar ik laat het wel weer groeien hoor.

Ergens half oktober ben ik weer terug gevlogen naar Bali. Daar dus mijn boek laten drukken en aan de slag gegaan met mijn kruiden mengsel. ik ben namelijk op 9 November weer naar Nederland gevlogen omdat ik daar een kookopdracht had. 7 dagen koken voor Jeff Foster op Chateau Frandeaux in België. En ik wilde graag mijn kruiden mengsel meenemen. Dat is mooi gelukt en heb alles verkocht.

Dit kruiden mengsel ga ik hier op Bali promoten en proberen op de markt te brengen.

Arme kinderen huis.
Ik heb begin november ook nog een menu gemaakt voor het restaurant dat ze daar hebben en de mensen geleerd hoe ze dat zelf kunnen bereiden en verkopen.

Naar nederland, kokenen en fikse griep onder de leden.
Op negen November ben ik naar Nederland gevlogen om op Chateau Frandeaux in België, 7 dagen voor een silent retreat van Jeff Foster te koken. Ja je leest het goed, gewoon even voor twee weekjes op en neer gekomen .  Het was een groep van 75 mensen. De eerste week was ik druk met de voorbereidingen en van 17 tot en met 24 November stond ik weer achter de potten en pannen.De tweede dag werd ik heel erg ziek, ik had hele hoge koorts en een zware keelontsteking, verschijnselen die bij een fikse griep horen. Ik heb mij nog nooit zo ziek gevoeld terwijl ik moest koken. De staf natuurlijk in de stress, andere kok zoeken en allerlei scenario’s kwamen er natuurlijk gelijk voorbij, haha. En ik voelen of ik door kon of niet.

Als je voor deze klus een andere kok in moet huren kost dat handen vol geld en de menu’s en alles er omheen zijn zo geavanceerd dat je dat een wildvreemde kok niet zomaar even kan uitleggen in een of twee daagjes. En het was een silent retreat waar je zelfs in de keuken niet mag praten. Zeer streng verboden. Als je iets niet met handen en voeten kunt uitleggen zijn  er speciale boekjes voor om het op te schrijven en zo toch te kunnen communiceren.

Satja, de beheerder van Chateau Frandeaux zij: Je kunt of 7 dagen in bed gaan liggen en dan ben je weer beter of je kunt een hele week hard door werken en dan ben je ook wel weer beter. Ik heb voor de laatste optie gekozen en had 2 mensen geinstrueerd voor het geval ik het echt niet meer zou trekken.

Zo zag mijn werkschema er door mijn ziekte elke dag uit.
Sochten’s rond 7 uur nam ik eerst een douche, dan maakte ik het ontbijt en ging ik daarna in bad, dan de lunch en daarna weer in bad. Halverwege het maken van het diner nog een keer in bad en dan na het diner nog een keer. Daarna nog even boodschappen doen en dan mijn nest in. Ik was zo ziek dat er ook weinig van slapen kwam, vooral heel veel zweten of bibberen in het Belgische winter weer. En dat 5 dagen lang.

Soms had ik het zo koud dat ik gewoon met mijn kokskleren en een dikke vette winterjas boven de warme potten en pannen hing.Maar ik heb het voor elkaar gekregen en zeker overleeft haha. Of het verantwoord was weet ik niet, extra aanslag op mijn lichaam zeggen sommige mensen. Maar anderen roepen ook dat het juist geweldig is dat ik dat nog kon en zegt dat ik vooral een heel erg gezond en sterk lichaam heb.

Én de mensen vonden mijn eten ook weer overheerlijk, weer heel veel kookboekjes en al mijn Nanak specerijen verkocht. Toch wel bijzonder dat ik toch geweldige maaltijden heb kunnen neerzetten.

Terug naar Bali en vulkaan uitbarsting.
Maandag de 27ste November ben ik terug gevlogen naar Jakarta. Ja naar Jakarta omdat mijn  vlucht naar Bali geannuleerd was, omdat er een vulkaan uitbarsting op Bali was op die dag. Omdat ik toch graag terug wilde en thuis wilde uitzieken ben ik naar de familie van Martini in Jakarta gevlogen, zodat ik toch al wat in de buurt zou zijn.

Ik heb bij de familie 3 dagen en 3 nachten alleen maar geslapen en voelde mij daarna een stuk beter, minder ziek gelukkig. Daarna op een Donderdag ben ik terug gevlogen naar Bali omdat het toen weer veilig was om erheen te vliegen. Verder merken we weinig van de vulkaan, die is nu rustig en is 70 km van ons vandaan. Wij zitten hier dus wel vijlig.

Mindfullness en nieuw vaarwater:
Gelijk een dag na mijn aankomst op Bali, op een Zaterdag ben ik samen met Martini naar een Indiase vrouwelijke boeddhist geweest die mindfullness geeft en speciaal 3 dagen vanuit India naar Bali was gekomen. Ik vond het geweldig om mee te maken en ben zelfs de volgende dag ook geweest. Het was vooral voor de lokale bevolking, er waren maar een paar buitenlanders en het was geheel gratis inclusief een warme maaltijd. Gratis is bijzonder op Bali.

Ik mediteer sindsdien elke dag ongeveer 30 a 45 minuten en dat doet heel veel met mij, het brengt mij nog meer naar daar waar ik werkelijk wil zijn. Op de een of andere manier voel ik mij daardoor meer in Balans, is mijn hoofd helderder en voel ik mij steviger en zekerder dan ooit. Ik wilde ook zeggen ” rustiger geworden”, maar dat is zeker niet het geval bij dit mensje, is niet de aard van dit beestje .

Aaaaaa, wat is er ineens veel in beweging, wat krijgt dit mannetje nu weer voor spiegels en inzichten toegeworpen of aangerijkt? Door veel te mediteren ben ik in nieuw en inspitrerend vaarwater terecht gekomen.

Er zijn veel dingen in beweging zoals: Misschien plek voor groepen gevonden, eigen kennis doorgeven, kookworkshops geven en dat soort dingen.

En ik ben mijzelf ook weer heel erg tegen aan het komen, door het mediteren komen er ook heel veel oude patronen naar boven. Of die waren er natuurlijk wel, maar die kan ik nu ineens erg goed zien. Sommige zijn erg pijnlijk. maar ook heel erg goed om die te zien en te doorvoelen, om zo nog meer als een heel mens te mogen gaan rondlopen. En sommige patronen proberen ik te omarmen en een plekje te geven. Dus ik kom mij behoorlijk tegen, ook zeker in de relatie. Wel op bali , daar waar ik graag wil zijn, maar het paradijs zit vooral in jezelf en je neemt jezelf overal mee naar toe. Mooi om dat zo te zien en soms wil ik dat natuurlijk helemaal niet weten .

Crematie ceremonie.
Na het Mindfullness weekend ben ik een paar dagen later vertrokken naar Pantai Mas. Dat is een plek in Lovina, aan de andere kant van Bali, waar ik de eerste twee jaar dat ik op Bali was vaak kwam. Evert Halbasma, Jro Tata regelde toen mijn visum en door hem is het proces om met Martine te trouwen een heel stuk versneld. Pantai Mas is een geweldig mooie plek aan zee, een soort spiritueel resort.

Door omstandigheden ben ik ongeveer 4 jaar niet op Pantai Mas geweest. Ik liep er al een tijdje mee rond om toch weer een keer die kant op te gaan. Ongeveer ruim 6 weken geleden voelde ik heel sterk de drang om erheen te gaan, maar door omstandigheden hier kon ik toen mijn gevoel moeilijk volgen.Op 24 December is hij onverwachts overgegaan naar de ander wereld. Dit raakte mij diep. Misschien had ik het al een beetje aangevoeld omdat ik er een tijd geleden heen wilde gaan? Balen dat ik dat niet gevolgd heb.

Ik vond het ook wel lastig om naar Pantai Mas en de crematie seremonie te gaan omdat ik al lange tijd niet op Pantai Mas was geweest. Maar ik moest toch gaan van mijzelf.

Iemand zij mij: “Als je ergens lange tijd niet geweest bent, hoeft dat niks te zeggen. De verloren zoon werd met open armen ontvangen. Dat is een bekend verhaal uit de bijbel. Ook al is de zoon lang weggeweest, hij wordt toch met open armen onthaald bij zijn familie. Hij had zijn redenen om lang weg te zijn, dat kunnen mensen makkelijk van elkaar accepteren.”

Dus dat ik lang niet op Pantai Mas ben geweest hoef ik mijzelf niet aan te rekenen. Ik denk dat het nodig is geweest en goed om er een tijd niet geweest te zijn. Het voeld dat daar nu verandering in komt.

Het was bijzonder om de crematie seremonie bij te mogen wonen, toch nog afscheid heb kunnen nemen van die bijzondere man! En ik werd dus ook gewoon met open armen ontvangen, ik was welkom als mens.

Ik wil al heel lang een soort spiritueel centrum in Bali opzetten, maar er zijn veel redenen geweest waardoor ik dat tegenhield. Door weer op Pantai Mas geweest te zijn, zie ik dat ineens anders en is daar iets in een stroom versnelling gekomen. Misschien kan ik daar op Pantai Mas wel de dingen doen die ik graag wil doen. Dus spirituele groepen daarheen halen, daar kookwokshops geven en mijn eigen (nog in ontwikkeling) spirituele groepen geven.

Ik wil ook graag een steentje bijdragen aan Pantai Mas en zorgen dat het daar goed loopt. Ik weet natuurlijk niet of dat allemaal gaat lukken of de bedoeling is, maar Dimas de zoon van Jro Tata en de rest van zijn familie staan daar volgens mij wel open voor. Eigenlijk begonnen ik en Dimas er over toen ik daar was en leek het dat we ergens aansluiting hebben.

Er is in ieder geval veel inspiratie bij mij los gekomen, mooi als zich dat kan ontvouwen, daar of op een andere mooie plek.

Ook is er wat nieuws in beweging gekomen op kook gebied. Ik wil veganistische en vegetarische restaurantjes gaan benaderen. Kijken of ze geintereseerdzijn om een dag les van mij te krijgen en ze nieuwe recepten te leren maken. En natuurlijk mijn boekje en kruiden proberen te verkopen. Maar dit staat op de tweede plaats, niet alles tegelijk Frans.

Er is de laatste tijd dus weer heel erg veel in beweging, alles stroomt als een tierelier, dit mannetje bruist weer eens van de ideeën (en wanneer ook niet). Waar zal dat weer toe leiden?

Oke ik laat het hier maar weer even bij, heel erg lang verhaal en weer mooi geweest voor nu.

Iederteen een hele goede tijd in Nederland, hele goede feestdagen en een mooie jaarwisseling toegewenst.

Liefs van Martini en mij